Wat is Sacrale geometrie of heilige geometrie?
Iedereen kan een geometrische vorm tekenen en dan is het juist enkel “gewone” geometrie;maar als je er bewustzijn,geest of goddelijkheid ermee kan verbinden dan creëer je sacrale geometrie.Daarom dat sacrale geometrie gebruik maakt van geometrische modellen om ons te helpen bij de evolutie van bewustzijn en de goddelijke natuur van mensen en de fysieke wereld.
Door deze modellen kunnen we echt onze goddelijke natuur en creatie leren begrijpen.
Bijvoorbeeld,het model hieronder is een artiesten weergave(Yvette Baez)van het heel oude levensbloempatroon dat we over de hele wereld aantreffen in tempels,begraafplaatsen en sacrale locaties.
Het patroon,veel teruggevonden in het werk van Leonardo Da Vinci,heeft een unieke kwaliteit.In dit patroon zitten alle geometrische vormen die gekend zijn in creatie.Zodoende is het levensbloempatroon gekend als een symbool voor Creatie die de eenheid uit van alle “aparte”objecten.
Enkele voorbeelden van Leonardo Da Vinci en de Levensbloem.
Het bevat alle kennis,zowel mannelijk of vrouwelijk,zonder uitzondering.Deze tekening bevat in zijn verhoudingen elk aspect van het leven dat er maar bestaat.Hij bevat elke wiskundige formule,elke natuurkundige wet,elke muzikale harmonie,elke biologische levensvorm,tot jouw specifieke lichaam aan toe.Hij bevat elk atoom,elk dimensionaal niveau,ja absoluut alles wat er in golflengte-universa bestaat.
De levensbloem op een muur van de tempel van Osiris,Abydos Egypte.
Op de vloer van een kerk in Turkije.
De levensbloem in Amistar Indië.
De levensbloem ontstaat vanuit een cirkel, die zich in tweeën opdeelt. De tweede cirkel, met het middelpunt op de omtrek van de eerste cirkel, geeft een overlappend gebied, dat de vesica piscis wordt genoemd.
De kern van de levensbloem bestaat uit zeven cirkels. Deze zeven cirkels staan symbool voor de zeven dagen van de schepping. Door het aantal cirkels naar buiten toe uit te breiden ontstaat een ruimtelijk figuur, dat de acht cellen van een menselijk embryo uitbeeldt. De heilige geometrie heeft dus direct met de schepping te maken. Wanneer het aantal cirkels nog verder wordt uitgebreid ontstaat de levensbloem (flower of life), zoals die in Abydos te zien is. Daar is ook iets een kleinere versie te zien, het levenszaad (seed of life).
De levensbloem is opgebouwd uit 19 hele cirkels,met daaromheen 2 grotere cirkels.De lotusbloem komt als een fractal telkens weer terug,hoe ver het ook wordt uitvergroot of verkleind.Die eigenschap kan worden gebruikt om de geometrie van de levensbloem te ontrafelen.De geometrische figuren die in de levensbloem aanwezig zijn,zijn het gemakkelijkst te zien als de snij-en middelpunten van de zeven hoofdcirkels worden verbonden met lijnen.De zeven hoofdcirkels vormen zo de basis van een rasterpatroon,dat de heilige geometrie een stuk inzichtelijker maakt.
De vijf platonische lichamen
De vijf platonische lichamen zijn v.l.n.r. de tetraëder, de hexaëder (kubus), de octaëder, de icosaëder en de dodecaëder. Ze staan symbool voor de volgende elementen vuur, aarde, lucht, water en ether. Deze bouwstenen vormen de basis van alles op aarde.
Het grote geheim van de Heilige Geometrie is dat trillingen met muzikale frequenties geometrische vormen aannemen!
Het grote geheim van de Heilige Geometrie is dat ons universum één groot muziekstuk is. Het universum blijkt één vibrerend medium te zijn, dat door de Grieken in de oudheid ether genoemd werd. In deze ether is alles met elkaar verbonden. Materie bestaande uit losse deeltjes die we atomen noemen, bestaan in de ether dan ook niet. De materiele wereld zoals we die waarnemen bestaande uit afzonderlijke materiele objecten, is slechts gebaseerd op de illusie dat deze afzonderlijke objecten geen onderdeel uit maken van een groter geheel, het alles verbindende ether veld. Als logische gevolg moet ook de afgescheidenheid die wij ervaren van de werkelijkheid buiten ons zelf gebaseerd zijn op een illusie. Wij maken immers zelf ook deel uit van dit vibrerende ether veld. De fundamentele waarheid is dan ook dat alles met elkaar in verbinding staat en dat er dus (op een niet door de zintuigen waarneembaar niveau) eenheid bestaat in het universum, precies zoals de Heilige Geometrie altijd beweerd heeft.
Volgens de pioniers van een nieuwe fysica die in opkomst is, zijn de ‘afzonderlijke delen’, zoals het atoom, slechts een trillingspatroon van staande golven in een zee van ether.
Tot aan het einde van de 19e eeuw was iedere fysicus het er over eens dat de ether bestond, totdat in 1881 een berucht experiment uitgevoerd door Michaelson en Morley hieraan een einde maakte. Dit experiment toonde aan dat de ether niet kon bestaan. Sindsdien is de ether door de wetenschap in de ban gedaan en mogen alleen radio DJ’s nog spreekwoordelijk zich laten ontvallen dat hun plaatjes de ether in gaan. Voor fysici is de ether sindsdien een taboe.